Jak i po co rozmawiać z dzieckiem na trudne tematy. Zna to każdy rodzic kilkulatka. Wystarczy fragment rozmowy dorosłych czy wiadomości w radiu i już się pojawiają. Trudne pytania. Całkiem niedziecięca z pozoru chęć rozmowy na tematy, które wydają się nam zupełnie nieodpowiednie dla kilkulatka. O śmierć, chorobę, przyczyny, dla których na świecie istnieje zło, albo o seks. Często ciężko jest na takie pytania odpowiedzieć. Minuty mijają, malec czeka z rozdziawioną buzią, a rodzic panikuje, bo jak to tak - rozmawiać z maluchem o takich rzeczach? Gdzie znaleźć odpowiednie słowa? Jak zaspokoić dziecięcą ciekawość i równocześnie nie zszokować, nie wystraszyć młodego człowieka? A może skłamać albo po prostu skierować uwagę pociechy na coś innego? Tego ostatniego robić nie wolno. Nawet jeśli sami czujemy obawę, jeśli nie chcemy na dany temat rozmawiać, bo nie jesteśmy z nim "ułożeni", dziecka nie można zbywać ani oszukiwać. Trzeba podjąć wyzwanie i - skoro nasza pociecha pyta o poważne sprawy - potraktować to poważnie. Oczywiście odpowiednio do wieku. Najlepiej uzbrajając się wcześniej w niezbędną wiedzę z zakresu dziecięcej psychologii, podaną w praktycznej formie. Takiej, jaką zaprezentowano na kartach tej książki. Autorki są mamami wyjątkowo ciekawskich, żywo zainteresowanych "dorosłym światem" kilkulatków. Wybrały trzydzieści zagadnień, do których przypisały wątki przydatne w rozmowie - sprawdziły je na sobie i własnych pociechach. Jeśli Twoje dzieci również oczekują przystępnych odpowiedzi na trudne pytania, przeczytaj tę książkę!

Ta książka nie zastąpi terapii. Ale może ją wspomóc Depresja. Z jednej strony słowo nadużywane, po które sięgamy, by opisać zwykłą chandrę lub przejściowe obniżenie nastroju. Z drugiej statystyki dotyczące zachorowań na depresję bywają niedoszacowane, bo chorzy, bojąc się stygmatyzacji, nie przyznają się do swoich dolegliwości. Ale nawet według tych nie do końca wiarygodnych danych depresja to choroba, na którą cierpi 350 milionów ludzi, co czyni z niej jedną z największych plag naszych czasów. Bo czasy faktycznie jej sprzyjają, przynosząc wieczną niepewność jutra. I w sferze prywatnej, i globalnej. Na szczęście depresję można leczyć. Inaczej trzeba ją leczyć. Ta książka nie zastąpi leków ani terapii, nie taki jest jej cel. Pozwala natomiast lepiej zrozumieć zarówno chorym, jak i ich bliskim, co oznacza życie z depresją. Wyjaśnia, jakie procesy zachodzą w organizmie w czasie choroby, podpowiada, jak można wspomóc terapię, a czego należy się wystrzegać, by nie pogorszyć stanu zdrowia. Podobnie jak poprzednia książka autorki, Borderline, czyli jedną nogą nad przepaścią, także ta jest swego rodzaju przewodnikiem po chorobie i życiu z nią, przydatnym zarówno dotkniętym nią osobom, jak i ich najbliższym, którzy często chcieliby, jednak nie do końca wiedzą jak. Pojawia się niepostrzeżenie i ma różne oblicza. Depresja choroba, którą można i trzeba leczyć! [Nota Wydawcy]